vanPlestik maakt mooie dingen van gerecycled plastic

In de categorie duurzame bedrijven en inspirerende ondernemers die hun geld verdienen met de wereld een beetje beter maken, kom je al gauw uit bij vanPlestik. De eigenaren van het bedrijf, de goede vrienden Nout en Sam, bouwden een immens grote 3D-printer, waarmee ze gerecycled plastic omtoveren tot nieuwe mooie en handige producten. Nout vertelt hoe vanPlestik mensen en bedrijven een positieve motivatie geeft om het plasticprobleem aan te pakken.

Waar zijn jullie het drukst mee? 

“In onze webshop verkopen we hoogwaardige kunststof meubels van gerecycled plastic en we zijn druk bezig om dat assortiment uit te breiden. Daar willen we nog meer tijd in gaan steken. We merken dat er veel vraag is naar duurzaam geproduceerde producten en daar willen we graag aan mee werken. 

Verder doen we veel onderzoeksprojecten samen met andere bedrijven. Vorig jaar hebben we bijvoorbeeld met Hema gewerkt en het plastic afval uit de winkels omgezet naar een afvalscheidingsbak voor bij hun op kantoor. Van dat soort projecten leren we altijd weer nieuwe dingen, omdat je samen met die bedrijven moet nadenken over een unieke opdracht of probleem. Die projecten met bedrijven zijn heel waardevol, omdat andere bedrijven en de mensen die ervoor werken zien wat je allemaal met je eigen afval kunt doen.” 

Benaderen bedrijven jullie vaak op eigen initiatief?

“Toen de Nederlandse Bank verhuisde, hadden ze duizenden knalblauwe plastic postbakjes over: die stapelbare dingen vroeger op ieder bureau stonden. Ook de Nederlandse bank heeft gewoon e-mail tegenwoordig, dus toen hebben ze ons gecontact om iets van die bakjes te maken. We hebben er toen een plantenbakkenwand met allemaal coole vormen voor in hun nieuwe kantoor gemaakt. Voor de medewerkers is het ook leuk dat ze de knalblauwe bakjes die ze laatst moesten inleveren nu terugzien in iets nieuws. Dat soort projecten vinden we echt top. Je voelt bij de mensen van die bedrijven het eigenaarschap, omdat het hun eigen afval is geweest, waar iets nieuws uit is ontstaan.”

Hoe bouw je eigenlijk een 3D-printer?

“Ik heb werktuigbouwkunde gestudeerd en mijn compagnon Sam bouwkunde aan de TU Delft. Daar leer je niet om een 3D-printer te maken, maar wel technisch ontwerpen. We hebben vroeger veel zelf gemaakt vanuit open source met anderen. Ook wel eens een klein 3D-printertje. Dus we hadden wel een beetje een idee van hoe zo’n ding in de basis werkt. Van plastic en hoe je dat kan omsmelten hadden we geen verstand, dus daar hebben we ons eerst in moeten verdiepen. Uiteindelijk hebben we allerlei bestaande technieken gecombineerd en opgeschaald naar een grote machine.”

Word je eerder vrolijk of somber van bezig zijn met het plasticprobleem?  

“Nou, ik ben een rasoptimist, maar we hebben echt nog wel een lange weg te gaan. Je hebt positieve en negatieve activators om iets aan het plasticprobleem te doen. We hebben de filmpjes van de in plastic verstrikte zeehondjes in de oceaan echt nodig om iedereen te laten zien en voelen hoe groot het probleem is. Dat is de negatieve motivatie om iets aan het plasticprobleem te doen. Wij zitten meer aan de positieve kant van de motivatie. Wij laten met onze projecten en producten zien dat je weer heel mooie dingen kunt maken van de spullen die we vaak gewoon weggooien. Ik hoop dat mensen, en zeker bedrijven, meer verantwoordelijkheid gaan nemen om goed met afval om te gaan.”

“Ik merk de laatste jaren wel echt aan de gesprekken die we met andere partijen voeren, dat bedrijven steeds meer openstaan om iets goeds te doen. Om beter te doen. Er worden nog elke dag miljoenen kilo’s nieuw plastic geproduceerd. Je kunt je niet voorstellen hoeveel dat is. We hebben nu op dit moment al genoeg plastic op aarde om voor altijd genoeg te hebben, maar we blijven met een noodvaart doorproduceren. Elke minuut die we doorgaan, wordt het probleem groter. Dus dat is wel iets wat me dan weer somber stemt.”

Zijn we als mensheid op de goede weg met het plasticprobleem?  

“Aan de bestuurlijke kant zie ik veel mooie doelstellingen, maar weinig concrete actiepunten en doelen op korte termijn. Dus het ‘hoe gaan we die grote doelstelling dan behalen?’. Af en toe denk ik echt: jongens kom op nou. Maar dat geeft me aan de andere kant ook weer veel motivatie om door te gaan met wat we doen. In januari organiseren we een avond in Pakhuis de Zwijger om in gesprek te gaan met Gemeente Amsterdam en bedrijven om te kijken hoe we samen de stapel met problemen kunnen aanpakken en stapsgewijs kunnen afwerken. De welwillendheid is er echt. Ik denk dat we de grote probleemberg alleen wat meer moeten opknippen in behapbare projecten. En de berg op die manier stap voor stap kunnen verkleinen.”

Kunnen we nieuw plastic helemaal uitbannen?

“Voor een paar sectoren heb je nog altijd het nieuwste en beste plastic nodig. Denk aan de zorg die gewoon hele zuivere en steriele producten nodig hebt. Of kunststof onderdelen voor een hoge snelheidslijn. Als we daar gerecycled plastic voor gaan gebruiken, gaan we een beetje terug naar de middeleeuwen. Je kunt natuurlijk wel kijken of je iets kan doen met een special coating of nabewerking, waardoor het wel kan. Voor alles is een oplossing te bedenken, maar makkelijk is dat natuurlijk niet. Maar het lampionnetje van de Xenos kun je echt prima van gerecycled plastic maken.”