Freelance Beveiliger Mario (39): "Ik ben een natuurlijke mediator"

Elke maand interviewen we mensen over hun financiën. Aan de hand van persoonlijke verhalen laten we zien hoe mensen over geld denken en ermee omgaan. Deze keer: Mario werkt als freelance beveiliger.  

“Het was niet mijn plan om als beveiliger te gaan werken, maar als ik vroeger met vrienden in de kroeg was en er werd gevochten, dan stond ik er altijd tussen. Het gaat me blijkbaar natuurlijk af om de mediator uit te hangen. En toen de eigenaar van m’n stamkroeg vroeg of ik niet als portier kon komen werken dacht ik: waarom niet, ik ben hier toch al elk weekend te vinden.

Na tien jaar in loondienst te hebben gewerkt, besloot ik twee jaar geleden om voor mezelf te beginnen. Als freelance beveiliger werk ik bij hotels, coffeeshops, nachtclubs, privéfeestjes, van alles. Vroeger stond ik weleens aan een stuk door op Schiphol of in een museum. De afwisseling die ik nu heb vind ik veel leuker en ik kan mijn tijd zelf indelen. Daarnaast kan ik nu groeien door mensen in dienst te nemen en mijn bedrijf zo uit te breiden.

Ik zou mijn werk bijna voor niets doen, zo leuk vind ik het. Dat komt door het contact met mensen. Ik ken zo ongeveer heel Amsterdam, en er zijn denk ik maar een paar landen over de hele wereld waarvan ik nog geen inwoners heb ontmoet. Sommige mensen in deze business doen het voor de vrouwen, omdat je natuurlijk veel mooie dames ontmoet. Anderen doen het voor de fooi. Ik moet zeggen: dat is ook wel mooi meegenomen. Bij een hotel waar ik geregeld werk, komen veel vermogende mensen. Voor weinig moeite vang ik soms al een dikke fooi: als je iemands verloren tas vindt, of je hangt iemands jas op, krijg je er zo 100 euro voor.

Ook bij de nachtclubs waar ik sta vang ik heel wat fooi. Daar komen veel mannen met dure auto’s en mooie vrouwen, die je van tevoren al een dikke fooi geven zodat iedereen kan zien dat ze geld hebben. Vaak zijn die jongens opgegroeid in arme buurten waar geld zo schaars is, dat ze er extra mee showen.

Nu ik wat ouder word, denk ik er wel over om iets op te bouwen. Als ik het opnieuw had kunnen doen, had ik al jaren geleden een huis gekocht. Je moet alleen als zzp’er drie jaar voor jezelf werken en kunnen laten zien dat je al die jaren een bepaalde omzet hebt gehaald. Het is dus wel wat lastiger, maar dat koophuis gaat er sowieso komen.”