Peaks›Blog›Interviews›Hoe Mundo (35) tien maanden kon leven zonder geld
Tien maanden leven zonder geld. Geen eigen huis, geen zorgverzekering en geen pinpas. Zelfs geen wisselgeld! Mundo Resink (35) deed het. Het lukte hem om elke avond een maaltijd en een slaapplek te hebben, puur en alleen door anderen te helpen of doordat mensen ‘gewoon’ vrijgevig waren. Geen één keer betaalde hij geld voor wat hij kreeg.
Waarom besloot je om een tijd zonder geld te leven?
“Een groot deel van de noodzaak in ons leven lijkt te zijn: geld verdienen zodat we de dingen kunnen betalen die we nodig denken te hebben. Maar die dingen hebben we eigenlijk niet nodig. We vergeten dat het om iets heel anders gaat: echt contact maken met elkaar en dingen doen uit liefde in plaats van angst. Zoveel mensen doen iets wat ze eigenlijk niet leuk vinden, om maar genoeg geld te verdienen. Zodat ze hopelijk later, als er meer ruimte voor is, de dingen kunnen doen waar ze écht gelukkig van worden. Zelf heb ik dit ook aan den lijve ondervonden. Ik werkte bij een startup, en daar heb ik veel mooie dingen meegemaakt, maar ik was steeds bezig met rondkomen. De huur moest betaald, ik moest geld hebben voor eten, en dat gaf me stress. Het voelde als overleven in plaats van leven. Op een gegeven moment trok ik het niet meer en zegde ik mijn baan op. Het eerste wat ik toen dacht was: hoe ga ik nu mijn geld verdienen? Ik moet toch geld verdienen? Maar waarom voelt het zo slecht, geld?”
Kun je dat slechte gevoel uitleggen?
“Geld en macht gaan vaak samen op een bizarre manier. Er komen monsters in onszelf naar boven op het moment dat we gestrest raken over geld. Constant is het ‘meer voor mij, en minder voor jou’. Ik heb het idee dat daar een angst achter zit die zegt: er is te weinig plek voor ons allemaal. We doen alsof het heel normaal is hoe we ons tot geld verhouden, maar dat is het niet. En geld is overal. Niemand in onze maatschappij kan zeggen: ik heb niets met geld te maken. Eind 2015 merkte ik dat ik mezelf niet meer voor de gek kon houden. Ik kon het niet meer: nu dingen doen om straks misschien de dingen te kunnen doen die ik nu wil doen. Ineens zag ik in dat ik wilde, of misschien ook wel moest, ontdekken hoe het zou zijn om zonder geld te leven.”
En, hoe was dat?
“Prachtig en doodeng tegelijk. Op 1 januari 2016 begon mijn experiment zonder geld. Niet veel later reisde ik af naar Schotland. Om de gemeenschap – waar ik een tijdje zou gaan werken voor onderdak en eten – te bereiken, moest ik de boot nemen. Bij het loket legde ik uit dat ik zonder geld leefde. Ik vroeg of ik mee mocht varen in ruil voor een dienst, hulp van mijn kant, maar dat ging niet. Toen ik een medepassagier aansprak en mijn verhaal vertelde, bood zij direct aan om mijn ticket van zes euro te betalen. Aan de ene kant voelde ik me enorm bezwaard om zoiets aan een vreemde te vragen. Aan de andere kant jubelde ik van binnen. Ik dacht: voor dit soort uitdagingen kom ik nu te staan. Als je geld hebt, kun je gewoon je portemonnee trekken en niemand spreken. Ik had dat niet, en moest dus wel contact maken met een ander.”
Als je geld hebt, kun je gewoon je portemonnee trekken en niemand spreken. Ik had dat niet, en moest dus wel contact maken met een ander
In hoeverre was geld dan écht afwezig?
“Het is nooit helemaal afwezig geweest. Want natuurlijk, die vrouw op die boot betaalde mijn ticket, met geld. En als ik bij een boer op het land werkte en in ruil daarvoor een bed en eten kreeg, dan betaalde hij dat ook met geld. Het was ook niet mijn doel om een wereld zonder geld te ervaren, dan had ik beter ergens in de rimboe kunnen gaan zitten. Ik wilde juist uitzoeken wat het met me zou doen als ik zonder geld zou leven in een wereld waarin geld de hoofdrol speelt. Er viel een hele hoop ruis weg: zonder geld kon ik van geld ook geen probleem meer maken.”
Maakte je je dan nooit zorgen over hoe je aan onderdak en eten zou komen?
“In het begin wel. De spannendste dag was toen ik ging liften en voor het eerst niet wist waar ik die avond zou eindigen. Even was ik in paniek, maar toen dacht ik: wat is het ergste wat kan gebeuren? Zonder eten ergens buiten de nacht doorbrengen was het antwoord. Dat viel eigenlijk best mee.”
Heb je die nacht buiten moeten doorbrengen?
“Nee, geen één nacht heb ik buiten geslapen. Ik kwam die dag terecht bij een boerderij waar ik aanklopte en heel erg welkom was. Daar kon ik een nacht blijven slapen en via deze mensen kwam ik weer bij andere mensen terecht, bij wie ik kon werken en verblijven. Dit bleef zich herhalen als een soort domino effect van mensen, plekken en avonturen tot het moment dat ik weer naar Nederland ging.”
Die tien maanden leven zonder geld, wat heeft het je uiteindelijk gebracht?
“Mijn grootste confrontatie en bevrijding was dat ik aanliep tegen de ‘voor wat hoort wat’-dynamiek. In het begin van mijn experiment zonder geld merkte ik dat ik het lastig vond om ‘zomaar’ te ontvangen. Ik kon mijn ongemakkelijke gevoel niet afkopen of wegduwen met geld. Gelukkig heb ik veel mensen ontmoet die gaven omdat het voor hen goed voelde. Zij lieten zich niet leiden door de angst voor of over geld. En dat is knap in een maatschappij waarin we constant alles op een weegschaal leggen: jij koopt nu een kop koffie voor mij, dan koop ik er later eentje voor jou. Dan is onze verhouding pas weer gelijk. Daarmee belemmeren we dat er iets heel moois kan ontstaan. Dat kan een gift zijn uit het niets, een verhaal delen of gewoon het ontmoeten van een persoon. Het zou prachtig zijn als iedereen geeft als het goed voelt, vanuit liefde, en ontvangt op dezelfde manier. Wat je aan onze wereld – die ons allemaal gegeven is – schenkt, dat krijg je wel weer terug op een andere manier. Daar geloof ik echt in.”
Het zou prachtig zijn als iedereen geeft als het goed voelt, vanuit liefde, en ontvangt op dezelfde manier
Maak je je nog weleens zorgen over geld?
“Ik voel me soms nog wel gestrest over geld, maar dat gebeurt me een stuk minder dan voorheen. Bovendien kijk ik anders naar dat gestreste gevoel. Door mijn experiment weet ik dat het wel goed komt met me, ook al word ik dakloos en moet ik gaan zwerven. Ik heb dat eerder gedaan, dus vind ik het geen eng idee. Onzekerheid over geld ervaar ik nog wel, maar echt angst, nee. Die is weg.”
En hoe betaal je je rekeningen?
“Daar richt ik me niet meer op. Geld ontvangen kan voor mij alleen nog maar een gevolg zijn van doen wat m’n hart me ingeeft. Zo bleek ik tijdens de laatste acht maanden van mijn vaders leven als mantelzorger in aanmerking te komen voor een vergoeding vanuit zijn persoonsgebonden budget. Ik geef Qigong les, organiseer bijeenkomsten en ik ben bezig met een boek genaamd ‘Geld gaat nooit over geld’. Hierin beschrijf ik mijn ervaringen met en ideeën over geld. Het is bedoeld als inspiratiebron en handvat voor anderen. Het is geen waarheid, maar een uitdrukking van wat mij zo heeft gesterkt om te stoppen met overleven en te starten met leven.”
Hoe rijm je ‘leven’ met geld verdienen?
“Door het besef dat we geld helemaal niet kunnen ‘verdienen’. Geld wordt gegeven of gestolen, maar we verdienen het net zo min als de lucht die we inademen. Geld kan een uitdrukking zijn van waardering en van dankbaarheid, maar niet van waarde. Waarde zit voor mij in de liefde waarmee we geven en niet in de hoogte van een bedrag. Mijn intentie en tegelijkertijd oefening is nu om geld een positieve en opbouwende kracht te laten zijn, in geven en in ontvangen.”
Meer weten over Mundo, zijn avontuur zonder geld of zijn boek ‘Geld gaat nooit over geld’? Check zijn website: http://astronautsonearth.org/.