“Geen betere tijd om risico te nemen dan wanneer je jong bent”

Robin Fransman is Chef Financiële Sector bij De Argumentenfabriek. Hiervoor was hij adjunct-directeur van het Holland Financial Centre, Senior Toezichthouder bij de Autoriteit Financiële Markten en beleggingsanalist bij Van Lanschot Bankiers. Hij publiceert bij o.a. Follow the Money, in het FD, NRC, de Volkskrant en BNR Radio over economie en de financiële sector.

Robin Fransman heeft een vrouw, drie kinderen en twee katten: Taro en Maid Marianne. Robin is fan van deelauto’s, kan lyrisch vertellen over e-cigaretten en op meesterlijke wijze Frank Sinatra imiteren met karaoke. Hij begon met beleggen toen hij twaalf jaar oud was.

Toen je twaalf was?!

“Ja, ik was gewoon een beetje een raar jongetje. Ik speelde wel met andere kinderen, maar ik hield me ook met beleggen bezig. Dagelijks las ik de krant, en dan ook de economiepagina, waar het over aandelen ging. Dat vond ik machtig interessant, dus met toestemming van mijn ouders begon ik in fondsen te beleggen. Zij belegden overigens niet, maar hadden een eigen onderneming waar ze hun geld in investeerden. Na mijn twaalfde ben ik altijd in fondsen blijven beleggen. Ik heb ook weleens wat individuele aandelen en opties gehad, maar dat was meer voor de lol, niet voor vermogensopbouw.”

Zou je anderen aanraden om ook zo vroeg met beleggen te beginnen?

“Zo vroeg als ik is wel heel vroeg, haha, maar ik raad het iedereen aan die wel al een baan, maar nog geen kinderen heeft. Je hebt dan relatief lage lasten en weinig verantwoordelijkheid. Er is gewoon geen betere tijd om risico te nemen dan wanneer je jong bent. Je hebt dan een heel lange beleggingshorizon, wat betekent dat je tijd genoeg hebt om rendement op rendement te pakken. Dus ik zeg: knal 1000 euro op een spaarrekening voor onverwachte dingetjes en ga de rest alsjeblieft beleggen.”

Toch beleggen maar weinig millennials. Waar ligt dat denk je aan?

“Ik denk doordat millennials weinig vertrouwen hebben in de financiële sector. Ik doe op het moment voor Dufas – een vereniging voor vermogensbeheerders – een project voor en door millennials. Het doel ervan is het komen tot innovatieve ideeën om ervoor te zorgen dat millennials vaker en eerder gaan beleggen. Er wordt veel over millennials gezegd, zo zouden ze zich niet op de lange termijn richten. Volgens mij is dat grote onzin. Ze studeren toch ook af en willen toch graag huizen kopen? Ze willen wel degelijk vooruit.”

Ja, ze willen graag huizen kopen, maar dat wordt steeds moeilijker voor millennials met weinig vermogen. Wat zou daar de oplossing voor zijn?

“Vroeg beginnen met geld opzij zetten. Maar volgens mij wordt de huizenmarkt alleen nog maar gekker. Ik denk daarom dat je straks twee soorten millennials krijgt: degenen met en degenen zonder erfenis of gift van hun ouders. Als je naar Amsterdam kijkt moet ik wel zeggen dat mensen echt onderschatten hoe leuk het buiten de ring is. Mijn vrouw werkt er en als ik zie wat daar nu voor hippe tenten uit de grond schieten, wat er voor mooie nieuwbouw wordt gebouwd, hoeveel horeca ook daar is, dan denk ik: je kunt heus nog wel enigszins betaalbaar in de hoofdstad wonen, op tien minuutjes extra fietsen. Laat die taboes over wonen buiten de ring toch eens vallen met z’n allen!”

Mensen moeten volgens jou vroeg beginnen met geld opzij zetten, maar je hebt ook eens gezegd dat meer sparen tot meer schuld leidt. Kun je dat uitleggen?

“Sparen in aandelen leidt niet tot meer schuld, sparen in geld wel. Dat komt doordat geld altijd schuld is. Als jij een euro spaart betekent dat dat een ander – dat kan een overheid, een bedrijf of je buurman zijn – een euro schuld heeft. Een euro is letterlijk een I owe you. Zo is geld ook ontstaan: papiertjes met I owe you erop. Stel, je gaat naar IKEA en koopt voor 3.000 euro aan meubels met je creditcard. Zo heb je geld, en ook meteen een schuld geschapen. Geld voor IKEA, dat de bank naar hen overmaakt. En jij hebt vervolgens een schuld bij de creditcardmaatschappij. We betalen elkaar met schulden, maar dat is helemaal niet erg. Zonder schuld komen we niet tot economisch verkeer. De hele wereld is erop gebouwd.”

‘Schuld’ klinkt wel een beetje eng

“Ja, natuurlijk zijn er grenzen aan hoeveel schuld we kunnen hebben, en dus ook aan hoeveel geld we met z’n allen op de bank kunnen hebben staan. Op dit moment zijn we in Nederland niet ver van die grens verwijderd. Ook daarom vind ik dat mensen in plaats van sparen op andere manieren vermogen moeten opbouwen. Koop aandelen, of een participatie in een windmolen!”